مسئله زن در جهان معاصر به یکی از اصلی‌ترین میدان‌های تقابل گفتمانی تبدیل شده است، تقابلی عمیق و تمدنی میان روایتی که غرب با ادعای آزادی، برابری و دفاع از حقوق زنان عرضه می‌کند و نگاهی که اسلام به‌عنوان مکتبی الهی، انسان‌ساز و کرامت‌محور به زن دارد.

پایگاه خبری بامداد زاهدان؛ مسئله زن در جهان معاصر به یکی از اصلی‌ترین میدان‌های تقابل گفتمانی تبدیل شده است، تقابلی عمیق و تمدنی میان روایتی که غرب با ادعای آزادی، برابری و دفاع از حقوق زنان عرضه می‌کند و نگاهی که اسلام به‌عنوان مکتبی الهی، انسان‌ساز و کرامت‌محور به زن دارد.
این نبرد امروز بیش از هر زمان دیگری در عرصه رسانه و تصویرسازی جریان دارد، جایی که زن نه فقط یک سوژه اجتماعی بلکه ابزار اصلی جنگ روایت‌ها شده است.
اگرچه گفتمان غربی خود را حامی زن معرفی می‌کند، اما با نگاهی دقیق‌تر می‌توان دریافت که این روایت در عمق خود امتداد همان ذهنیت جاهلی پیش از اسلام است، ذهنیتی که زن را نه به‌عنوان انسانی صاحب هویت، عقلانیت و کرامت، بلکه به‌مثابه ابزاری در خدمت لذت، مصرف، تبلیغات و سلطه اقتصادی و رسانه‌ای تعریف می‌کند.

جمله مشهور نیچه که می‌گوید: به سراغ زنان می‌روی؟ شلاق را فراموش نکن به‌روشنی پرده از نگاه خشن، سلطه‌محور و تحقیرآمیز تمدن غربی به زن برمی‌دارد نگاهی که حتی در لایه‌های فلسفی و فکری غرب نیز ریشه‌دار است.

امروز در جوامع غربی شکل ستم علیه زنان تغییر کرده اما ماهیت آن همچنان پابرجاست.

زن ظاهراً آزاد است اما عملا در اسارت شبکه‌ای پیچیده از فشارهای اقتصادی، استانداردهای تحمیلی زیبایی، رقابت‌های فرساینده، تنهایی و بهره‌کشی رسانه‌ای قرار دارد.
بدن زن به کالایی سودآور و هویت او به ابزاری برای گردش سرمایه و قدرت رسانه‌ای تبدیل شده است، نتیجه چنین نگاهی فروپاشی بنیان خانواده، گسترش ناامنی روانی، بحران هویت، افسردگی و تنهایی عمیق در میان زنان غربی است به‌گونه‌ای که جاهلیت مدرن با پرچم آزادی زن، در ظلم به زن از جاهلیت نخست نیز پیشی گرفته است.
آمریکا و صهیونیسم بین‌الملل با بهره‌گیری از قدرت عظیم رسانه‌ای، سینمایی و فرهنگی پروژه‌ای سیستماتیک برای تهی‌سازی هویت زن به راه انداخته‌اند، پروژه‌ای که نخستین قربانی آن خود زن غربی بوده است.
متاسفانه پس از تخریب نهاد خانواده در غرب همین الگوی مخرب به‌عنوان نسخه‌ای جهانی به آمریکای لاتین، آفریقا و بخش‌هایی از آسیا صادر شد و آسیب‌های عمیق اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی به‌همراه آورد.
در نقطه مقابل این روایت تحریف‌شده اسلام نگاهی عمیق، انسانی و کرامت‌محور به زن دارد.
زن در اسلام موجودی مختار، دارای شان انسانی، عقل، اراده و هویت مستقل است، دین مبین اسلام نه‌تنها زن را به ایفای نقش‌های تحمیلی مجبور نمی‌کند بلکه او را از هرگونه اجبار غیرانسانی مبرا می‌داند.
بر اساس نظر فقهای اسلامی زن جز در چارچوب روابط زناشویی، تعهد الزام‌آور دیگری ندارد و حتی به کار در خانه یا بیرون از آن نیز مجبور نیست و اگر در برخی احکام حدود و ضوابطی برای زن در نظر گرفته شده این محدودیت‌ها نه از سر تقلیل جایگاه زن بلکه برای صیانت از کرامت، امنیت و آرامش اوست.
نگاه اسلام به زن، نگاهی سرشار از محبت، احترام و تکریم است بطوریکه امام صادق(ع) می‌فرمایند: هر کس محبتش به ما اهل‌بیت بیشتر باشد، محبتش به زنان نیز بیشتر خواهد بود این روایت به‌روشنی نشان می‌دهد که در منظومه فکری اسلام، احترام و محبت به زن، نشانه ایمان و کمال انسانی است.
پیامبر مکرم اسلام نیز بر جایگاه والای زن تاکید کرده و فرموده‌اند: بهترین شما، بهترین شما برای زنان است همچنین در پاسخ به پرسشی درباره حق زنان بر مردان فرمودند: جبرئیل آن‌قدر مرا به زنان سفارش کرد که گمان بردم برای شوهر روا نیست حتی در روی همسرش اف و اخم کند. این سطح از توصیه و تاکید در هیچ‌یک از مکاتب بشری هم‌سنگی ندارد.
اسلام نخستین مکتبی است که زن را به‌عنوان مسئله‌ای بنیادین در حیات انسانی وارد عرصه‌های اجتماعی، اخلاقی و حقوقی کرد تا آنجا که قرآن کریم در بیش از ده سوره به مسئله زن پرداخته است.
در عصر معاصر نیز انقلاب اسلامی ایران بر بستر همین نگاه الهی تحولی بنیادین در مسئله زن رقم زد.
در دورانی که رژیم پهلوی با الگوبرداری از غرب پروژه استحاله هویتی و کالایی‌سازی زنان را دنبال می‌کرد، انقلاب اسلامی با برافراشتن پرچم اسلام ناب محمدی(ص) مسیر بازگشت به هویت فاطمی را پیش روی ملت ایران گشود.

انقلاب، زن را از حاشیه به متن جامعه آورد نه با تقلید از الگوی غربی بلکه با احیای هویت اصیل اسلامی.

ثمره این تحول شکل‌گیری الگوی سوم زن بود، الگویی متفاوت از زن شرقی منزوی و زن غربی کالایی‌شده.

الگویی که رهبر معظم انقلاب اسلامی آن را افقی نو پیش روی زنان جهان معرفی کردند، ایشان با تاکید بر لطافت روحی و جسمی زن می‌فرمایند زن مانند گلی است که باید از او مراقبت کرد با این چشم باید به زن نگاه کرد.

این، نگاه اسلام است در این نگاه زن نه ابزار است و نه منزوی، بلکه کنشگری آگاه، موثر و تمدن‌ساز است.

زن مسلمان ایرانی نشان داد که می‌توان محجبه بود، شریف زیست، سنگر خانواده را پاکیزه نگه داشت و هم‌زمان در عرصه‌های علمی، اجتماعی، فرهنگی، رسانه‌ای و مدیریتی نقش‌آفرین بود.

این الگوی درخشان، منطق غربی درباره زن را به چالش کشید و توجه زنان فرهیخته در شرق و غرب عالم را به خود جلب کرد تا آنجا که غرب این الگو را تهدیدی جدی برای سلطه فرهنگی خود دانست.

از همین رو بخش عمده جنگ نرم و تهاجم فرهنگی دشمنان انقلاب اسلامی متوجه زنان و نهاد خانواده شد چرا که به‌خوبی دریافته‌اند که زنان ستون‌های اصلی پایداری هویتی و ارزشی جامعه‌اند.

با این حال زنان ایرانی در بیش از ۴۶ سال گذشته نشان داده‌اند که در خط مقدم جهاد فرهنگی، اجتماعی و رسانه‌ای ایستاده‌اند همان‌گونه که در دوران دفاع مقدس نقش تاریخی خود را ایفا کردند.
امروز که رسانه میدان اصلی نبرد روایت‌هاست، مسئولیت بانوان فعال در این عرصه دوچندان شده است.
رسانه می‌تواند ابزار سلطه و تحریف یا سلاحی برای حقیقت‌گویی، امیدآفرینی و هویت‌سازی باشد که بانوان رسانه‌ای ایرانی با رویکردی آگاهانه و متعهدانه در برابر سیل روایت‌سازی‌های جعلی ایستاده‌اند و تصویری واقعی، انسانی و الهام‌بخش از زن مسلمان ایرانی به جهان ارائه می‌دهند.

بازنمایی دقیق و هوشمندانه الگوی اسلامی ـ ایرانی زن در رسانه نه‌تنها پاسخی روشن به بحران زن در جهان معاصر است، بلکه افقی نو برای آینده بشریت ترسیم می‌کند افقی که هرچه پررنگ‌تر شود هیمنه روایت غربی بیش از پیش فرو خواهد ریخت، و این همان حقیقتی است که سال‌هاست غرب از آن هراس دارد./ انتها

  • نویسنده : مطهره جهانی- خبرنگار و فعال حوزه رسانه